Praktyczne wskazówki dla osób ze schizofrenią… czyli co jest ważne?
Schizofrenia, jak już wiesz, to ciężka i trudna choroba, z którą ja i inni muszą walczyć. Nie ma jednak jednego rozwiązania, które pokonałoby chorobę. Życie z diagnozą to ogromne wyzwanie dla chorego i rodziny. To złożona choroba, która ma wiele objawów. Osoby chore na schizofrenię muszą być zrozumiani przez najbliższych. Często zachowanie czy myślenie jest zaburzone i chory czuje się, że nikt go nie rozumie.
Praktyczne wskazówki dla osób ze schizofrenią!
Zrozumienie choroby tego, jak ona funkcjonuj u ludzi, jest najważniejsze. Osoby chore mają halucynacje i urojenia, w które wierzą. Więc negowanie objawów choroby nic nie da. Dla osoby cierpiącej na schizofrenie te urojenia są rzeczywiste. Dlatego trzeba wiele empatii i zrozumienia dla choroby. Budowa relacji jest ważną, by każdy chory miał do kogo się odezwać w gorszych chwilach. Na pewno dobra edukacja rodziny i chorych jest najważniejsza. Schizofrenie często pojawia się w młodym wieku, więc to szok dla samego chorego i jego otoczenia. Schizofrenia jest wynikiem kombinacji czynników genetycznych, biologicznych i środowiskowych… więc wiele rzeczy może odpalić chorobę. Choroba wymaga czasu i cierpliwości.
Ważne jest, aby zrozumieć, że schizofrenia to nie oznaka słabości charakteru ani braku motywacji. Jest to choroba mózgu, która wpływa na neuroprzekaźniki i struktury mózgu. Więc to nie wina chorego, że zachorował. Po prostu go to spotkało i trzeba to przyjąć do siebie. To ciężkie, ale rodzina powinna być blisko chorego. Schizofrenię leczy się lekami, psychoterapią i edukacją rodziny i społeczeństwa. Na pewno trzeba pomagać w nauce czy szukaniu zatrudnienia. Więc to nie jest lekka choroba i trzeba się nauczyć z nią żyć.
Często codzienne czynności są problemem. Osoby chore często się stresują i mają problemy z komunikacją. Czują lęk lub mają natrętne myśli. Z tym walczy chory i trzeba zrozumieć jego potrzeby. Na pewno trzeba zachęcać do aktywności, by pracować nad objawami z terapeutą jeśli to konieczne. Warto cieszyć się z tego, że chory ma aktywności, ale trzeba dużo pracy, by chory znalazł swoje pasje. To dla mnie ważne. Moje pasje są dla mnie najważniejsze, gdy choruje. Czuję wtedy, że robię coś dla tego świata i się rozwijam.
Trzeba kontaktować się z psychiatrą, jeśli to konieczne. Branie leków zgodnie z zaleceniami jest bardzo ważne. Dbanie o sen i zdrowy tryb życia jest równie ważny. Może jakieś techniki relaksacyjne? Jakieś grupy wsparcia? Warto też mieć cele? W czym chory może się rozwijać? Co może zmienić w życiu? Warto nauczyć się obserwować siebie i sprawdzać, czy nie ma nawrotu. Warto dbać o siebie i o to, by czuć się dobrze!
Na pewno trzeba być otwartym na chorego i jego halucynacje czy urojenia. Trzeba nauczyć się komunikacji z chorym. Chory ma czuć, że rodzina koncentruje się na zrozumieniu, wsparciu, efektywnej komunikacji. Warto zachęcać do zdrowej aktywności i dużej ilości snu. Trzeba wiele zrobić, by zapewnić najlepszą opiekę dla chorego. Na pewno współpraca z lekarzami jest najważniejsza. Osoby ze schizofrenią mogą prowadzić pełne i satysfakcjonujące życie! Więc nie ma co się poddawać! Możesz trochę kontrolować siebie i to, jak się czujesz każdego dnia.