Nie raz przychodzą gorsze dni w chorobie…

Nie raz przychodzą gorsze dni w chorobie… co wtedy? 

Na pewno jest Ci ciężko w chorobie. Raz są lepsze i gorsze dni. Co robić, gdy nie ma się na nic siły? Co zrobić, gdy choroba przeszkadza w funkcjonowaniu? Wiele osób nie radzi sobie z chorobą. Inny może normalnie działać i pracować. Każdy jest inny i każdy inaczej choruje. Więc trzeba dopasować swoje cele i marzenia do swoich możliwości! Jakie Ty masz codzienne wyzwania? Czy czujesz się zagubiony i nie wiesz, co dalej? Na pewno warto nad sobą dużo pracować, by osiągnąć swoje lepsze samopoczucie! Co zbudujesz, jaką siłę masz w sobie, aby pokonać przeciwności? 

Nie raz przychodzą gorsze dni w chorobie… co wtedy? 

Każdy cierpi w inny sposób. Każdy ma inny ból, gdy choruje. Każdy inaczej stresuje się chorobą i tym, że mało mu wychodzi. Co może Ci pomóc w poprawie samopoczucia? Jakie Ty masz na to sposoby? Podziel się nimi w komentarzu! Zawsze jest nadzieja na jakieś lepsze dni! 

Wiele osób mówi, aby otaczać się ludźmi i być wokół innych. Jednak w schizofrenii jest to bardzo wymagające! Na pewno czujesz się nieraz samotny i odrzucony. Wiele osób boi się ludzi z chorobami psychicznymi. Ale tutaj nie ma co się bać! Zazwyczaj nie są to osoby agresywne, choć są i takie przypadki. Na pewno trzeba zrozumieć swoją chorobę i to, jak ona funkcjonuje, by ja choć trochę pokonać. Warto mieć kilka osób wokół siebie, z którymi możesz porozmawiać! Warto mieć z kimś kontakt! Może psycholog w ostateczności, gdy nie masz nikogo z najbliższych? Każdy musi się czasem wygadać i porozmawiać. Nie bój się mówić o swoich emocjach i o tym, jak się czujesz. Gdzie Ty szukasz takich osób? Wiele osób ma z tym problem, aby wyrzucić z siebie wszystko, co Ci leży na sercu. Wiele chorych nie ma z kim porozmawiać i to jest bardzo przykre. Każdy powinien mieć wsparcie. Szukaj go, gdzie się da! Nie ma co tłumić w sobie emocji! Każdy ma gorsze dni i każdy, nawet zdrowy potrzebuje sobie porozmawiać… tak po prostu! Więc nie izoluj się na najbliższych! 

Może nie raz nie będzie Ci się chciało nic zrobić. I możesz mieć takie dni. Jednak warto dbać o siebie! Warto szukać swoich zainteresowań i poszerzać swoje pasje. Trzeba mieć co robić w ciągu dnia, gdy nie pracujesz. Szukaj małych rzeczy, które dają Ci radość! Może i nic Cię nie cieszy, ale warto szukać w życiu zajęcia! Co sprawia, że chce Ci się żyć i rozwijać pasje? Szukaj wsparcia w rodzinie. Szukaj hobby i wiary w to, że będzie lepiej! Co mobilizuje Cię do pracy nad chorobą i swoimi myślami? To, że jesteś chory, nie oznacza, że masz rezygnować z marzeń! Każdy zasługuje na to, aby do czegoś dążyć. A jest to szczególnie ważne, gdy się choruje, aby nabrać sensu życia! Aby każdy dzień był krokiem do lepszego samopoczucia! Nie ma co się poddawać, tylko walczyć o siebie! Co Ty masz do zmiany w swoim życiu? Nad czym chcesz się skupić?

Na pewno nie bój się wyrażać emocji. Nie raz będzie Ci ciężko, ale to normalne w chorobie. Zrozum, dlaczego dana emocja się pojawiła i jak sobie możesz z nią poradzić? Warto dbać o to, aby dobrze się odżywiać i mieć ruch.  Wysypiaj się i staraj się pracować nad tym, co Cię uspokaja… Może być to film czy słuchanie muzyki. Może jakieś techniki oddechowe i medytacja? Może metoda uważności? Doceń to, co masz i co możesz osiągnąć, dzięki swojej pracy! Doceń nawet te małe rzeczy… warto być wdzięcznym za to, co masz! 

Gdy nie masz na siebie pomysłu, to możesz skorzystać z pomocy specjalistów. Psychoterapeuci, psychiatrzy czy inne osoby specjalizujące się w zdrowiu psychicznym mogą Ci pomóc! Trzeba być szczerym z nimi i mówić im wszystko, by poznali nasze problemy i wyzwania!

Jak Ty sobie radzisz w gorszych dniach? Czy pracujesz nad sobą, by osiągnąć swoje marzenia? Jak wyglądają Twoje gorsze dni w chorobie?

1 komentarz do “Nie raz przychodzą gorsze dni w chorobie…”

  1. Witam!
    Co do gorszych dni, no cóż, to jest prawda, że są ciężkie. Czasami zastanawiam się, co można by było zrobić, żeby pomóc, ale czasami jestem bezradna, boli mnie to, że jako rodzic nie umiem sobie i synowi pomóc.
    Jedynie co mogę zrobić to być z nim, jak chce się wygadać i nie oceniać tylko słuchać.
    Ocenianie chorych psychicznie, że są źli, to jest bardzo krzywdzące i niesprawiedliwe, ale mam nadzieję, że już ludzie myślą inaczej, a jeżeli nie to trudno.
    Głową do góry i walczyć o swoje zdrowie.
    Pozdrawiam.

    Odpowiedz

Dodaj komentarz