Schizofrenia i co dalej?
Schizofrenia, to poważna choroba, która wpływa znacząco na funkcjonowanie. W chorobie rzeczywistość jest zniekształcona i powoduje, że ciężko odróżnić prawdę od urojeń. Choroba charakteryzuje się objawami, jak halucynacje, urojenia czy zaburzenia myśli i koncentracji. Ale co dalej? Jak wygląda życie po diagnozie? Jak można żyć pełnią życia mimo tej choroby?
Schizofrenia i co dalej?
Dzięki odpowiedniemu wsparciu lekarzy i rodziny można zredukować objawy choroby i mieć produktywne życie. Leczenie polega na zażywaniu leków i terapii, jeśli jest potrzeba. Leki sprawiają, że objawy są mniejsze. Niestety leki mają swoje skutki uboczne, które często uniemożliwiają leczenie danym lekiem. Więc z tego wynika, że psychiatra musi sprawdzić, jakie leki są najlepsze… Często potrzebna jest też terapia, która zmieni Twoje postrzeganie choroby i to, jak sobie z nią radzisz. Na pewno ważna jest edukacja społeczeństwa, aby ludzie nie bali się chorób psychicznych. Wsparcie rodziny chorego, jest równie ważne. Bez tego ciężej się pracuje nd lepszym samopoczuciem osoby chorej na schizofrenię. Warto próbować wszystkiego, by osoba ze schizofrenią lepiej się poczuła.
I zadasz sobie przy tym pytanie: co dalej? Co, gdy Ty lub ktoś z rodziny zachoruje? Co robić? Gdzie szukać pomocy? Pierwszym działaniem powinna być obserwacja chorego i to, akie ma objawy. Na pewno nie można dopuścić, by chory zrobił coś nieprzewidywalnego. Jeżeli widzisz dziwne zachowanie, to nie ma co czekać. Należy wysłać osobą do psychiatry. Niestety wiele osób będzie to odkładało, ale trzeba przekonać do leczenia. Nie ma co się obawiać wizyt u psychiatry. To normalny lekarz, który chce pomóc. Schizofrenia to nie wyrok i można z chorobą dobrze żyć, jednak to wymaga ogromu pracy! To wyzwanie, które trzeba pokonać. Dzięki lekom i terapii można dobrze funkcjonować, ale musisz włożyć w siebie wiele pracy, by osiągnąć cele.
Warto też zrozumieć i akceptować chorobę. Bez tego nie ma co zaczynać zmian. Przytrafiła się ona Tobie lub Twojemu bliskiemu, ale trzeba sobie z tym poradzić. Trzeba wspierać chorego w jego chorobie i być przy nim, gdy pojawiają się gorsze chwile. Warto zachęcać chorych, by mieli swoje pasje i zainteresowania, które mogą rozwijać. Chory ma o siebie dbać i mieć swoje cele do osiągnięcia. Schizofrenia to poważna choroba, ale można z nią żyć. Dzięki pracy lekarzy można z nią funkcjonować i się rozwijać.