Jak zachowuje się osoba ze schizofrenią paranoidalną?
Schizofrenie to wyjątkowa i bardzo tajemnicza choroba. Charakteryzuje się głównie halucynacjami i urojeniami. Wpływają one na życie chorego i na to, jak sobie funkcjonuje w społeczeństwie.
Jak zachowuje się osoba ze schizofrenią paranoidalną?
Objawy schizofrenii obejmują zaburzenia percepcji, poczucia ciała i otoczenia, a także myślenia i uczuć. Chory może czuć się kontrolowany i przez to czuje się prześladowany. Zmiany na początku, mogą być bardzo powolne lub szybkie. Objawy takie, jak wycofanie społeczne, nieufność lub dziwne zachowanie, powinny niepokoić.
Osoba chora zazwyczaj zachowuje się normalnie. Większość nie jest agresywna. Są różne osoby i każdy choruje inaczej, ale nie ma co się obawiać chorych psychicznie. Nie można wszystkich włożyć do tego samego worka, bo każdy ma inne objawy. Warto wspierać chorego na każdym kroku i próbować go zrozumieć, jak się czuje. Zrób wszystko, by chory czuł się komfortowo i tyle. To bardzo ważne.
Życie z osobą chorą na schizofrenię wymaga ogromu empatii. Ogromu cierpliwości i zrozumienia. Życie z chorym to ogrom wyzwań każdego dnia. Aby zrozumieć to, jakie chory ma objawy. Na pewno nie można negować tego, że osoba coś słyszy lub widzi. Na pewno wsparcie emocjonalne jest bardzo ważne dla chorego. Powinno być też wsparcie społeczeństwa, ale z tym jest różnie. Choroba to wiele stresów i wyzwań oraz lęków każdego dnia. Na pewno trzeba wiele pracy, by poznać, jak chory reaguje na chorobę. I muszę przyznać, że trzeba wiele cierpliwości, by na co dzień żyć z chorym. Głosy czy lęki nie pomagają chorym i powodują wiele cierpienia. Każdy dzień to wyzwanie. To walka z chorobą i samym sobą, a bliscy muszą to obserwować, by w miarę szybko reagować, gdy się pogarsza. Edukacja wiec jest taka ważna, by rodzina wiedziała, jak pomóc… a z tą pomocą jest różnie, bo mało kto rozumie, jak czuje się sam chory, gdy coś słyszy, czy widzi.
Jak radzić sobie z wyzwaniami dnia codziennego? No jest ciężko. I muszę to przyznać, że bez pomocy najbliższej rodziny byłoby ciężko. Wiem, jak ciężko im zrozumieć moje lęki i to, jak myślę na pewne tematy. Wyjątkowo trudno jest zrozumieć objawy, gdy samemu się ich nie ma. To jest dziwne uczucie, gdy słyszy się głosy. Lęki czy natrętne myśli można już bardziej zrozumieć, ale halucynacji już nie. Na pewno trzeba podejść dobrze do leczenia i zażywać leki, by łagodzić to, co się dzieje w głowie. Wsparcie społeczne powinno być dużo lepsze. Stygmatyzacja choroby nie pomaga! Wiele osób źle myśli o chorych psychicznie i za szybko ich ocenia. Każdy choruje inaczej i ma inne objawy i nie ma co się bać chorych psychicznie.
Osoby chore normalnie funkcjonują, ale mogą mieć ogromne problemy w szkole czy w pracy. Wiele z nas izoluje się i unika kontaktów społecznych. Strach przed prześladowaniem czy podejrzliwość do ludzi powoduje, że ciężko się funkcjonuje między ludźmi. Trudności w komunikacji i braki w koncentracji, powodują problemy w pracy.
Jak można pomóc osobie ze schizofrenią paranoidalną?
Pomoc osobie ze schizofrenią paranoidalną wymaga dużo pracy i zrozumienia. Jest kilka rzeczy, w których można pomóc chorym. Ważne jest wsparcie psychiatry i terapeuty, by lepiej poznać swoją chorobę. Można nauczyć się zarządzać swoją głową i nauczyć się reagować na objawy. Leki pomogą w leczeniu objawów i w lepszym funkcjonowaniu na co dzień. Wsparcie rodziny i bliskich powinien być od samego początku. To bardzo ważne, by wspierać cierpiących na schizofrenię i zrozumieć chorobę. Osoba chora ma się czuć bezpiecznie wśród bliskich! To na początku jest bardzo ważne!
Schizofrenia wymaga zrozumienia, empatii i profesjonalnej opieki. Bez tego życie chorego się nie zmieni i dalej będzie żył w swoim świecie. Wraz z opieką, można żyć dużo lepiej i poprawić jakość swojego życia!