Jak bliscy mogą pomóc osobom ze schizofrenią? O czym warto wiedzieć?
Obecność bliskich w chorobie psychicznej to podstawa. Schizofrenia dotyka jeden procent społeczeństwa i bardzo zmienia życie chorego. Osoby chore doświadczają zaburzeń myślenia, postrzegania i zachowania. Jednak wraz z bliskimi chorowanie może być mniej uciążliwe!
Jak bliscy mogą pomóc osobom ze schizofrenią?
Najpierw trzeba zrozumieć chorobę i to, jak ona się objawia. Wiedza o schizofrenii to podstawa. Warto znać objawy schizofrenii i to, jak się ja leczy. Im więcej wiesz o chorobie, tym lepiej rozumiesz, co bliska osoba przechodzi i jaki ma sposób myślenia. Warto też być empatycznym i akceptować chorobę chorego. Trzeba rozumieć choroby psychiczne! Okazuj miłość i troskę na każdym etapie chorowania.
Dobra komunikacja z chorym też jest ważna. Trzeba szanować objawy i to, że są lepsze jak i gorsze dni. Na pewno trzeba słuchać chorego i pozwolić się mu wypowiedzieć. Pokaż swojemu bliskiemu, że jesteś blisko niego! Trzeba zrozumieć perspektywę chorego i to, jak działa dana osoba psychiczna. Na pewno trzeba dbać o to, by chory się leczył i dbał o zażywanie leków. To podstawa w schizofrenii. Przypominanie o lekach to najważniejsza rzecz!
Warto też planować dzień chorego, by miał on zajęcie i szukał w życiu pasji. Bliscy powinni monitorować zażywanie leków i sprawdzać, jak chory funkcjonuje. Obserwacja jest bardzo ważna! Zachęcaj do zdrowego trybu życia i regularnych wizyt u psychiatry. Jeśli trzeba to towarzysz choremu w wizycie u lekarza! Dbaj o to, aby chory się wysypiał i nie nadużywał substancji psychoaktywnych. Ważnej jest, aby chory czuł się bezpiecznie w domu. Dbanie o to, aby bliski czuł się zrelaksowany, to też ważna sprawa. Trzeba mieć miejsce, gdzie my, jako chorzy powinniśmy czuć się dobrze i spokojnie.
Każdy choruje inaczej na schizofrenię. Wielu chorych ma ciężkie objawy i muszą przebywać w szpitalu. A drudzy prowadzą w miarę normalne życie i rozwijają swoje zainteresowania. Wsparcie chorego musi być podstawą. Trzeba dużo cierpliwości i zrozumienia, by chorowanie nie było tak uciążliwe. Warto pomagać w codziennych czynnościach i zachęcać do przyjmowania leków.